Poznańska Fara

Wychodzącą ze Starego Rynku ulicę Świętosławską wieńczy monumentalna, trójkondygnacyjna fasada poznańskiej fary utrzymana w zgodzie z założeniami „wielkiego porządku”. Elewację frontową bazyliki pokrywają różowe tynki, jaskrawo kontrastujące z białymi pilastrami i wykończeniem gzymsów. Charakterystycznie dla barokowej świątyni fasada posiada dwie boczne wieże (zakończone hełmami), co odpowiada trójnawowemu układowi wnętrza. Oś nawy głównej wyznacza 16 wykonanych ze sztucznego marmuru kolumn w porządku korynckim, prowadzących do głównego ołtarza. W nawach bocznych wiją się kolumny o tordowanych trzonach, przeplatane złoconymi ornamentami roślinnymi. Kolorystyka świątyni utrzymana jest w ciemnej tonacji, z dominacją brązu, czerni i czerwieni. Jasne elementy wykonane z białego stiuku oraz złoceń pojawiają się na łukach sklepienia, w kapitelach kolumn i w postaci licznych rzeźb świętych i aniołów. Nad wejściem do świątyni znajdują się XIX-wieczne organy projektu Friedricha Ladegasta z Weissenfels. Instrument składa się z 2600 piszczałek i posiada 43 głosową polifonię. Zdjęcia prezentowane w poniższej galerii zostały wykonane przez Dawida Rychtę.

---